Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Χώρος για να γράφετε προβλήματα που έχετε αντιμετωπίσει...

Πριν προχωρήσω στην επόμενη ανάρτηση, σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να έχουμε μια επικοινωνία μεταξύ μας. 
Έτσι λοιπόν ανοίγω αυτό το post για να μπορείτε να βάζετε σχόλια με τα προβλήματα που έχετε αντιμετωπίσει στο χώρο του τυπογραφείου-βιβλιοδετείου και να βρούμε λύσεις από κοινού.

Παράλληλα ενεργοποίησα ένα γκάλοπ για να μπορείτε και από εκεί να εκφράσετε τα προβλήματά σας.
Εγώ θα συνεχίσω να γράφω σε εβδομαδιαία βάση ένα πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε και λύσαμε από τα πιο απλά μέχρι και πολύ σύνθετα για έμπειρους και εξειδικευμένους γραφίστες.

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για τη συνεργασία. 

www.lyhnia.com

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

BIBΛΙΟΔΕΣΙΑ ΚΑΡΦΙΤΣΑ

Κάθε βιβλίο, περιοδικό, έντυπο με πάνω από έξι σελίδες μετά την εκτύπωση πηγαίνει στην παραγωγή για βιβλιοδεσία.
Τα είδη της παραγωγικής βιβλιοδεσίας είναι τέσσερα.
Α) Καρφίτσα
β) Κολλητό
Γ) Ραφτό - κολλητό
Δ) Σπιράλ


Με τον όρο καρφίτσα εννοούμε το δέσιμο του εντύπου με δύο μεταλλικές καρφίτσες στη ράχη του εντύπου. Υπάρχει η απλή καρφίτσα και η καρφίτσα Ω. Η απλή καρφίτσα είναι αυτή που συναντούμε στα περισσότερα περιοδικά-έντυπα.

Η καρφίτσα Ω έχει πάρει το όνομά της από το σχήμα της.  Οι μεταλλικές καρφίτσες εξέχουν από τη ράχη σχηματίζοντας κρίκους. Αυτό χρησιμεύει στη διαδικασία κλασαρίσματος. Τα έντυπα με καρφίτσα Ω χρησιμεύουν σε εταιρείες που θέλουν να αρχειοθετούν τα έντυπά τους, ή που έχουν πολλά διαφορετικά έντυπα που τελικά καταλήγουν σε ένα μεγάλο ντοσιέ για να δοθούν στον πελάτη.



Στην περίπτωση της καρφίτσας πρέπει οπωσδήποτε οι σελίδες να είναι πολλαπλάσιες του 4. (Εκτός από έντυπα με "αυτιά"-διπλωμένες σελίδες στην εξωτερική πλευρά του εντύπου, καλύπτοντας τη σελίδα που διπλώνουν πάνω της.)
Για να είναι πιο οικονομική η βιβλιοδεσία, θα πρέπει οι σελίδες να είναι πολλαπλάσιες του 8. Αν το χαρτί που χρησιμοποιείται στο εσωτερικό είναι το ίδιο με αυτό του εξωφύλλου τότε στον υπολογισμό του πολλαπλάσιου με το 8 θα πρέπει να προσθέσουμε και τις 4 σελίδες του εξωφύλλου. Αν πάλι είναι διαφορετικό το χαρτί του εξωφύλλου τότε θα πρέπει να υπολογίσουμε ξεχωριστά το σώμα και ξεχωριστά το εξώφυλλο ως τετρασέλιδο.
Έτσι λοιπόν έχουμε 
π.χ. 32 σελίδες εσωτερικό + 4 εξώφυλλο (εξώφυλλο σε διαφορετικό χαρτί)
28 σελίδες εσωτερικό και 4 εξώφυλλο (εξώφυλλο στο ίδιο χαρτί με το εσωτερικό).
Το ανώτερο που μπορεί να βιβλιοδετηθεί είναι σε χαρτί 80 γραμμαρίων και μέχρι 128 σελίδες.
To xαρτί όμως αυτό είναι πολύ ψηλό. 
Το σύνηθες 100-135γρ. δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 80 σελίδες.

Τι πρέπει να προσέξουμε για να είναι σωστή η δουλειά που θα πάρουμε. 
  • Στην καρφίτσα κάθε τετρασέλιδο μπαίνει πάνω από το επόμενο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται διαφορά από 0,1cm μέχρι και 1cm από το εξωτερικό τετρασέλιδο μέχρι το εσωτερικό, ανάλογα τις σελίδες και το βάρος του χαρτιού.
    Έτσι λοιπόν αν βάλουμε σελιδαρίθμηση στην άκρη-άκρη της σελίδας ή μπάρες που επαναλαμβάνονται οι μεσαίες σελίδες κινδυνεύουν να κοπούν.
    Κανονικά, βέβαια, όταν γίνεται το ηλεκτρονικό μοντάζ θα πρέπει να εφαρμοστεί το λεγόμενο cripping. Δηλαδή καθώς μοντάρεται το έντυπο μπαίνουν παραμέσα οι εσωτερικές σελίδες και έτσι δίνουν το περιθώριο στην κοπτική μηχανή να είναι αρκετά ακριβής σε όλες τις σελίδες.
    Αυτή όμως τη δυνατότητα δεν τη γνωρίζουν πολλοί από τους τυπογράφους.
    Γι’ αυτό καλό είναι για να διασφαλίσουμε την εργασία μας ή να ρωτήσουμε τον τυπογράφο μας αν έχει αυτή τη δυνατότητα το πρόγραμμα του μοντάζ που χρησιμοποιεί ή να βάλουμε τη σελιδαρίθμηση ή τις μπάρες μας σε απόσταση ασφαλείας.
  • Τα σαλόνια που δημιουργούνται στον υπολογιστή δεν είναι πραγματικά σαλόνια. Το μόνο πραγματικό σαλόνι είναι η μέση του εντύπου μας. Μιλώντας για σαλόνι εννοούμε τις δύο σελίδες όπου τυπώνονται μαζί και έτσι μπορούμε να βάλουμε στο κέντρο των δύο σελίδων ότι επιθυμούμε σαν να είναι μία σελίδα.
    Αν π.χ. έχουμε 32σέλιδο έντυπο τότε το σαλόνι είναι οι σελίδες 16 και 17.
    Οι σελίδες 2 και 3 δημιουργούν ψευτοσαλόνι. Αυτό σημαίνει ότι οι σελίδες 2 και 3 θα τυπωθούν σε εντελώς ξεχωριστά μέρη και θα έρθουν να ενωθούν μετά το δίπλωμα. Αν λοιπόν έχουμε βάλει να ενώνονται πολύ λεπτές γραμμές υπάρχει περίπτωση να μην έρθει σωστά μετά τη βιβλιοδεσία. Οι μηχανές δεν μπορούν να έχουνε ακρίβεια χιλιοστού. Στη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε ένα πολύ δύσκολο βιβλιοδετικά έντυπο... 

Πρέπει σε ψευτοσαλόνια να έρθει η σύμπτωση σε τόσες πολλές μικρές γραμμές. Αυτό καλό είναι να το αποφεύγουμε ή να εφιστούμε την προσοχή στη βιβλιοδεσία. Φυσικά πρέπει να γνωρίζουμε ότι μια τέτοιου είδους βιβλιοδεσία απαιτεί αυξημένη προσοχή (πολλές φορές και κόψιμο ενός-ενός εντύπου) και σίγουρα θα μας επιβαρύνει στο τελικό κόστος.

www.lyhnia.com

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Οικονομικές διαστάσεις χαρτιού για έντυπα

Τα χαρτιά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά είναι σε 2 συνηθισμένες διαστάσεις.
61x86 και 70x100. Υπάρχουν και κάποιες άλλες διαστάσεις αλλά αυτές οι δύο είναι οι πιο συνηθισμένες και γι’ αυτό και οι πιο οικονομικές.

To 61cm x 86cm ονομάζεται Α. Έτσι λοιπόν έχουμε:
Α1  59x84*    Α2  42x59*    Α3  42x29*    Α4  21x29*    Α5  14,5x21*    Α6  10,5x14,5*

To 70cm x 100cm ονομάζεται Β. Έτσι λοιπόν έχουμε:
Β1  68x98*     Β2  48x68*     Β3  34x48*     Β4  24x34*     Β5  17x24*     Β6  12x17*

(Παρακάτω θα εξηγήσουμε γιατί λείπουν κάποιοι πόντοι από το κάθε σχήμα)


Σ’ αυτές λοιπόν τις διαστάσεις τυπώνονται όλα όσα σχεδιάζουμε. Μιλάμε πάντα για εκτύπωση σε μηχανές offset.
Για να βρούμε τη διάσταση που μας εξυπηρετεί να φτιάξουμε το έντυπό μας, αρκεί να διαιρέσουμε σε κομμάτια τα πιο πάνω σχήματα. Έτσι παίρνουμε το σχήμα που επιθυμούμε.

Πρέπει όμως να προσέξουμε τα εξής:
Οι μηχανές πρέπει από κάπου να πιάνουν το χαρτί. Η περιοχή λοιπόν που οι μηχανές τραβάνε το χαρτί (δόντι) δεν τυπώνεται. Αυτή την περιοχή πρέπει να εξαιρέσουμε πριν να κάνουμε τις διαιρέσεις μας. Το «δόντι», όπως λέγεται, είναι πάντα στη μεγάλη διάσταση του χαρτιού (αφαιρείται από τη μικρή) και είναι από 1,2 cm έως 1,5 cm. Aν η εκτύπωσή μας προορίζεται για αμφίπλευρη μηχανή, δηλαδή μηχανές που τυπώνουν μπρος -πίσω με ένα πέρασμα, τότε το «δόντι» γίνεται γύρω στα 2,5 cm γιατί η μηχανή πιάνει και από τις δύο πλευρές του το χαρτί.
Έτσι έχουμε π.χ.:
Από το 61x86 το τελικό προϊόν που παράγεται, αφαιρώντας το δόντι, είναι το 21,5x29,7.
61-1.5=59.5 / 2 = 29,7    86 / 4 = 21,5
Υπολογίζοντας και το περιθώριο ξακρίσματος (bleed) που έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο post καταλήγουμε η εκτυπώσιμη τελική κομμένη διάσταση του εντύπου μας να είναι 21x29 (A4). Αν πάλι το έντυπό μας προορίζεται για εκτύπωση σε αμφίπλευρη μηχανή πρέπει να το κάνουμε 20,5x28,5.
Ακόμα και όταν θέλουμε να φτιάξουμε αφίσα με όλο το χαρτί πρέπει να την κάνουμε 59x84.
Θα μπορούσαμε θεωρητικά να την κάνουμε 59,5x86 αλλά οι μηχανές offset δυσκολεύονται να στρώνουν τα χρώματα μέχρι τις άκρες του χαρτιού (όταν τα φόντα ξεχειλίζουν). Γι’ αυτό καλό είναι να αφήνουμε λευκά περιθώρια περιμετρικά του χαρτιού για να μπορούν να αξιοποιηθούν όλα τα τεχνικά μέσα μιας offset (σταυροί συμπτώσεως, χρωματικές μπάρες, στρωτήρες, βουρτσάκια κλπ.) Έτσι είμαστε ασφαλείς ότι θα βγει σωστή και στρωμένη ομοιόμορφα στο χρώμα η αφίσα ή το έντυπό μας.
Και τον ίδιο τρόπο από το 70x100 παίρνουμε το 24x34 (B4).

Φυσικά αν θέλουμε να φτιάξουμε πιο πρωτότυπα έντυπα (τετράγωνα, μακρόστενα) μπορούμε να κάνουμε διαφορετικές διαιρέσεις στις πιο πάνω διαστάσεις.

Αν δεν σκεφτούμε με αυτό τον τρόπο θα πετάξουμε χαρτί. Υπάρχει όμως και αυτή η επιλογή. Να κάνουμε ότι σχήμα θέλουμε, ανεξάρτητα αν είναι οικονομικό ή όχι.
Μην αποθαρρύνεστε από το να προτείνεται μοντέρνα και ασύμφορα σε χαρτί σχήματα σε μικρού τιράζ εργασίες. Η διαφορά από το χαρτί που θα πετάξουμε είναι ελάχιστη.

Αν όμως το τιράζ (τα τεμάχια που θα τυπωθεί η εργασία μας) είναι πολύ μεγάλο, καλό είναι να σκεφτούμε πολύ προσεκτικά πριν το σχεδιασμό το σχήμα. Αλλιώς πετάμε πολύ χαρτί και επιβαρυνόμαστε χωρίς λόγο.

Στο επόμενο post θα μιλήσουμε για τη βιβλιοδεσία σε σχέση με την οικονομία στο χαρτί.

www.lyhnia.com

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Λόγος για τα «overprint». Που και πότε χρειάζεται να το χρησιμοποιούμε, πότε δημιουργεί πρόβλημα.

Τι είναι το «οverprint»;
Οverprint, λέγεται όπως λέει και η λέξη, οτιδήποτε τυπώνεται επικαλύπτοντας και χωρίς να κάνει τρύπα στο φόντο που υπάρχει από κάτω. π.χ. μαύρα γράμματα πάνω σε πορτοκαλί φόντο. Το μαύρο τυπώνεται επικαλύπτοντας το πορτοκαλί.

Πότε και γιατί πρέπει να το χρησιμοποιούμε;
Το indesign και το Xpress έχουν ορίσει εξ’ αρχής όταν χρησιμοποιούμε το μαύρο χρώμα αυτό να γίνεται overprint. Tι σημαίνει αυτό;
Οι μηχανές offset τυπώνουν τα τέσσερα χρώματα το ένα πάνω στο άλλο.
Δηλαδή για να τυπωθεί ένα πορτοκαλί τυπώνεται ένα ράστερ του ματζέντα και ένα πλακάτο του κίτρινου. Το μαύρο χρώμα όπως γνωρίζουμε από τη ζωγραφική είναι η σύνθεση όλων των χρωμάτων μαζί. Είναι επικαλυπτικό και δεν αλλοιώνεται από την παρουσία των άλλων χρωμάτων.
Έτσι λοιπόν, τα προγράμματα για να διαφυλάξουν τις συμπτώσεις βάζουν εξ’ ορισμού το μαύρο να επικαλύπτει όλα τα άλλα χρώματα. Δηλαδή να αφήνει ανέπαφο το φόντο και να περνάει από πάνω του χωρίς να αφήνει τρύπα.
Έχοντας λοιπόν αυτή την ιδιότητα το μαύρο είναι και το ενδεδειγμένο για μικρά γράμματα και πολύ κείμενο γιατί δεν κινδυνεύουμε από τις συμπτώσεις.
Τα υπόλοιπα χρώματα δεν μπορούν να γίνουν overprint καθότι θα αλλοιωθούν.

Και στην περίπτωση όμως του μαύρου υπάρχει μια εξαίρεση που πρέπει να γνωρίζουμε.
Το μαύρο σαν μελάνι της τετραχρωμίας διαθέτει μια διαφάνεια για να μπορεί να ανακατεύεται με τα υπόλοιπα χρώματα και να δημιουργούνται όλες οι αποχρώσεις των χρωμάτων. Βάζοντας λοιπόν πάνω σε μία φωτογραφία μία μπάρα με μαύρο χρώμα αυτή διαφανίζει και αφήνει να ψιλοφαίνεται το μοτίβο της φωτογραφίας από κάτω.
Mπορείτε να το δείτε στην παρακάτω φωτογραφία.

Για να μη γίνει αυτό απλά πρέπει να προσέχουμε η φωτογραφία μας να τελειώνει εκεί όπου αρχίζει το φόντο ή να χρησιμοποιούμε αντί για μαύρο ένα πιο βαρύ χρώμα (π.χ. C30, M30, Y30, B100) ώστε να μην γίνει overprint.

Επίσης χρησιμοποιούμε το overprint και στην περίπτωση που σχεδιάζουμε κάτι που έχει καλούπι. π.χ. folder, κουτί, κ.λ.π. 
Τοποθετούμε το κοπτικό μας πάνω από το έγγραφό μας, το βάζουμε σε ένα spot χρώμα που να μην επηρεάζει την τετραχρωμία και το κάνουμε overprint. Έτσι βγαίνει ως 5ο χρώμα και δεν αφήνει άσπρη γραμμή στα φόντα μας.... Αυτό εξυπηρετεί πολύ και στη σχεδίασή μας, αλλά εξυπηρετεί και το τυπογραφείο γιατί βλέπει τι ακριβώς πρέπει να τυπώσει.

Overprint κάνουμε στο illustrator και indesign από την παλέτα attributes και στο xpress από το παράθυρο πληροφορίες συναρμογής (trap information).

Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες μόλις απενεργοποιώ από το output preview το κανάλι του κοπτικού, το αρχείο μου μένει ανέπαφο. Δεν αφήνει τρύπα κάτω από το καλούπι γιατί το έχω βάλει overprint.
Για μια ακόμη φορά ελέγχουμε το τελικό προϊόν που παραδίδουμε στο τυπογραφείο από τον acrobat. Σε προηγούμενο post θα βρείτε τι ακριβώς πρέπει να κοιτάξετε και που.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Πολλές φορές έχω δει το εξής λάθος: Λογότυπα που αρχικά ήταν μαύρα (και πολύ σωστά κάποιος τα είχε κάνει οverprint) να γυρίζουν σε λευκό ή άλλο χρώμα χωρίς παράλληλα να απενεργοποιείται το overprint με αποτέλεσμα να εξαφανίζεται το λογότυπο πάνω σε σκούρα φόντα. Γι᾽αυτό όταν παίρνουμε μαύρα λογότυπα καλό είναι να ελέγχουμε αν είναι overprint πριν τα χρησιμοποιήσουμε σε άλλο χρώμα.

www.lyhnia.com

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Εξαγωγή pdf βάση ΙSO

Σήμερα θα μιλήσουμε για τη σωστή εξαγωγή του pdf...
Όπως είπα και στο προηγούμενο post βασικό είναι να έχουμε φτιάξει το έντυπό μας σωστά. Η διάσταση του εντύπου μας πρέπει να είναι ίση με το τελικό κομμένο προϊόν που επιθυμούμε. Να έχουμε αφήσει τουλάχιστον 3 χιλιοστά ξάκρισμα (bleed)  και να έχουμε ελέγξει όλες τις φωτογραφίες να είναι CMYK (κουβαλώντας το σωστό profile) και όχι RGB, εφόσον προορίζεται για εκτύπωση σε μηχανές offset.

Όλα πλέον τα σελιδοποιητικά προγράμματα έχουν εξαγωγή σε pdf (export or publish to pdf).
Eίναι πολύ απλό να κλείσουμε ένα σωστό pdf.
Aρκεί να διαλέξουμε από τα preset το PDF/X-1a:2001.
Πολύ σωστά pdf μπορούμε να εξάγουμε και με τα άλλα PDF/X preset. (Είναι τα preset που προτείνει η ISO).
Από την πείρα μου όμως σας λέω ότι η επιλογή PDF/X-1a:2001 είναι η ασφαλέστερη, διότι μπορούν να την επεξεργαστούν σχεδόν όλα τα rip ακόμα και αν είναι παλαιότερης τεχνολογίας. (Rip λέμε τα προγράμματα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή είτε απευθείας των τσίγκων είτε των φιλμ).
Στη συνέχεια πρέπει να τσεκάρω τα crop marks (σημεία κοπής), ώστε να δώσω στον τυπογράφο να καταλάβει που θέλω να κοπεί το έντυπό μου, και το bleed (περιθώριο ξακρίσματος) στο μισό εκατοστό για να πάρω και το φόντο που έχω ξεχειλίσει.


Καλό είναι να κάνω ένα τελικό έλεγχο ανοίγοντας το pdf που έχω εξάγει.
Πρέπει να μοιάζει κάπως έτσι....


Aν διαθέτω τον Acrobat proffesional τότε μπορώ να ελέγξω κι άλλα πράγματα.
Πηγαίνοντας στο Advanced ----> print production ----->output preview μπορώ να βεβαιωθώ αν η δουλειά μου είναι τετραχρωμία, αν περιέχει έξτρα χρώμα pantone, αν οι φωτογραφίες μου είναι CMYK. 
Έτσι μπορώ να είμαι λίγο πιο ήσυχος για το τελικό αποτέλεσμα που θα πάρω.
Φυσικά, και για μεγαλύτερη ασφάλεια, μπορώ να ζητήσω να δω ηλιοτυπία. Η ηλιοτυπία είναι μια πρόχειρη εκτύπωση από το ριπαρισμένο αρχείο πριν φτάσει στην παραγωγή.

www.lyhnia.com

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

ΧΡΩΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Θα ξεκινήσω από τα πολύ απλά...
Ξεκινώντας τη δημιουργία ενός εντύπου φτιάχνω στο σελιδοποιητικό μου πρόγραμμα ένα αρχείο ίσο με τη διάσταση που θέλω να είναι κομμένο το έντυπό μου. Όχι μεγαλύτερο από αυτό. Το περιθώριο ξακρίσματος (bleed), δηλαδή το περιθώριο που δίνουμε στην κοπτική μηχανή ως επιπλέον φόντο μπαίνει εκ των υστέρων «ξεχειλίζοντας» τα φόντα εκτός του εγγράφου (bleed).

Πριν όμως ξεκινήσω να φτιάχνω έντυπα, πρέπει να ρυθμίσω τον υπολογιστή μου σωστά χρωματικά.
Οι φωτογραφίες είναι πολύ σημαντικό κομμάτι κάθε εντύπου. Μπορεί να βοηθήσουν ένα έντυπο, ή να το καταστρέψουν αν δεν είναι σωστές. Όταν μιλάμε για τυπογραφία offset μιλάμε για τετραχρωμία. 
Και εδώ ερχόμαστε στο πολύ μεγάλο θέμα της διαχείρισης του χρώματος. Το photoshop είναι ένα πάρα πολύ ωραίο πρόγραμμα με πάρα πολλές δυνατότητες. Μία από αυτές είναι και η διαχείριση του χρώματος. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε πότε και πως θα τη χρησιμοποιήσουμε. Για παράδειγμα αν θέλoυμε να τυπώσουμε σε κυλινδρική μηχανή της Αμερικής χαρτί επιχρισμένο (velvet, illustration) θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε το profile που βγάζει αυτόματα το πρόγραμμα web coated. H χρωματική διαχείριση όμως δεν είναι τόσο απλή.

Για τη χρωματική διαχείριση λοιπόν ο λόγος στην πρώτη επαφή μαζί σας...
Το χρώμα είναι πολύ βασικό για να είναι ωραίο ένα έντυπο. Οι φωτογραφίες πρέπει να είναι ζωντανές και επεξεργασμένες. Αλλά πάνω από όλα πρέπει να «κουβαλάνε» το σωστό profile. Η ISO έχει δημιουργήσει 4 ειδικά profile. Αυτά είναι και τα profile που πρέπει να χρησιμοποιούμε. Για να τα εγκαταστήσετε μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα της εταιρείας που εργάζομαι www.lyhnia.gr στο μενού χρήσιμα. Αν χρειαστείτε επιπλέον πληροφορίες μη διστάσετε να με καλέσετε ώρες γραφείου στα νούμερα που βλέπετε στην επικοινωνία εσωτ 105.
Εκείνο όμως που θέλω να τονίσω για μια ακόμα φορά είναι το πόσο σημαντικό είναι να χρησιμοποιούμε το σωστό profile για την κάθε εργασία που φτιάχνουμε. Αν λοιπόν θέλουμε να φτιάξουμε ένα έντυπο που θα τυπωθεί σε επιχρισμένο χαρτί (π.χ. velvet, illustration) που είναι και η πιο συνηθισμένη μορφή εκτύπωσης πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το profile ISO Coated v2 (ECI). Αν το έντυπο που φτιάχνουμε προορίζεται για χαρτί μη επιχρισμένο (γραφής) τότε πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το ISO Uncoated. Αν θέλουμε να εκτυπώσουμε σε κυλινδρική μηχανή το ISO Web Coated  και για χαρτί εφημερίδας το ISO Newspaper.

Για να εξηγήσουμε λίγο περισσότερο. Το χαρτί της γραφής έχει πόρους και απορροφά το μελάνι με αποτέλεσμα να το θαμπώνει. Το profile ISO Uncoated αφαιρεί κατά κάποιο τρόπο ποσότητα του μελανιού ώστε να έχουμε λιγότερη απώλεια χρώματος εξαιτίας της απορρόφησης. Κατά τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και τα υπόλοιπα.
Όταν έχουμε μία φωτογραφία RGB, όπως βγαίνει από τις φωτογραφικές μηχανές ή όμως μας έρχεται από τις τράπεζες φωτογραφιών, η πληροφορία του χρώματος είναι πάρα πολύ ευρεία. Με τον τρόπο που μετατρέπουμε τις φωτογραφίες μας σε CMYK περιορίζουμε ανάλογα και το εύρος του χρώματος. Το RGB είναι φως που είναι πολύ πιο ευρύ φάσμα από το CMYK που είναι μελάνι. Όταν λοιπόν μετατρέπουμε τη φωτογραφία σε CMYK στην ουσία μικραίνουμε το εύρος του χρώματός της. Πολλά χρώματα δεν μπορούν να αποδοθούν στην τετραχρωμία. Όπως είναι τα φωσφοριζέ πορτοκαλί και πράσινα που φαίνονται τρομερά λαμπερά σε μια φωτογραφία RGB. Το κάθε χρωματικό προφίλ που χρησιμοποιούμε για να τη μετατρέψουμε είναι όπως είπαμε και παραπάνω για διαφορετική χρήση. Αν λοιπόν μετατρέψουμε τη φωτογραφία μας με το web coated (κυλινδρική μηχανή) στην ουσία της μικραίνουμε το χρωματικό εύρος περισσότερο απ’ ότι αν τη μετατρέψουμε σε ISOcoated.

Πολλά τυπογραφεία πια έχουν προγράμματα ελέγχου των pdf αρχείων που μεταφέρουν στις φωτογραφίες το σωστό profile. Γιατί όμως να αφήσουμε την τύχη των φωτογραφιών μας στα προγράμματα; Δεν είναι ωραίο να ξέρουμε ακριβώς τι θα τυπώσουμε; Επίσης πολλές φορές τα προγράμματα ανάλογα με το ποιος τα έχει προγραμματίσει μπορεί να μετατρέψουν λάθος τις φωτογραφίες μας.
Προσπάθησα να γράψω όσο πιο απλά μπορούσα και ελπίζω να μην σας κούρασα...

Ελπίζω επίσης να καταλάβατε πόσο σημαντική είναι η χρωματική διαχείριση....

Καλή αρχή και καλή επικοινωνία...
Περιμένω νέα και τυχόν απορίες.
Το blog θα παραμένει ανοικτό για προσθήκες δυσκολιών και λύσεις που βρήκατε εσείς.

Τα λέμε σύντομα.

www.lyhnia.com

Blog για την τυπογραφία!

Καιρό τώρα θέλω να δημιουργήσω ένα blog στο οποίο θα ανεβάζω τις δυσκολίες και πως αυτές αντιμετωπίζονται στο χώρο του τυπογραφείου. Με λίγα λόγια πως θα εφαρμοστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όλα όσα σκεφτόμαστε οι γραφίστες, στην πράξη.
Θα προσπαθήσω, λοιπόν, τώρα που το πήρα απόφαση σε τακτά χρονικά διαστήματα να βάζω και ένα πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε και λύσαμε στο τυπογραφείο για να βοηθήσω την κοινότητα των γραφιστών να δίνουν λύσεις σε παρόμοια προβλήματα.
Βλέπετε οι μηχανές δεν λειτουργούν όπως ο υπολογιστής. 
Οι μηχανές έχουν πραγματικά μέρη, το χαρτί δεν έχει πάντα την αντίδραση που περιμένουμε, το μελάνι περνάει από κυλίνδρους και πάει λέγοντας....
Εννοείται ότι είμαι στη διάθεσή σας να προσπαθήσω να δώσω λύση και σε τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίσατε και εσείς.


www.lyhnia.com